Jan Ferguut

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.

Jan Amandus Van Droogenbroeck (Saint-Amand, 17 janvier 1835 - Schaerbeek, 27 mai 1902), pseudonyme Jan Ferguut est un poète et écrivain belge de langue flamande.

Il enseigna le solfège et fut, en tant que fonctionnaire, chef de division au ministère de l'intérieur et de l'instruction publique[1].

Il a été élève de Jan Van Beers à l'école normale de Lierre et côtoya Johan Michiel Dautzenberg. Jan Van Droogenbroeck collabora aux magazines De Toekomst, Noord en Zuid, et Het Nederlandsch Tijdschrift.

Une rue de Schaerbeek porte son nom.

Sommaire

[modifier] Œuvres

  • Makamen en ghazelen (1866)
  • Ondine (1867
  • Dit zijn zonnestralen (1873)
  • Torquato Tasso's dood (1873)
  • Camoens (1879)
  • De morgen (1887)
  • Spreuken en sproken (1891)
  • Gedichten (1894)

[modifier] Bibliographie

  • Daems, S., J.A. van Droogenbroeck (Jan Ferguut), Winkler-Prinzlexicon (1887)
  • Muyldermans, J., Levensschets van Jan van Droogenbroeck, Jaarboek der Koninklijke Vlaamse Academie 22 (1908)
  • Van den Bossche, M., Bibliografie van en over J.A. van Droogenbroeck, alias Jan Ferguut, Heemkundig Jaarboek Klein-Brabant (1971) 43-64
  • Wittebols, J., Over dichter Jan van Droogenbroeck en mijn oude bloemlezingen, Tijdingen Beatrijsgezelschap 14 (1978-1979) nr. 4, p. 20-29

[modifier] Notes et références

  1. Bibl. Nat. IV, 133-De Seyn, Dict. Ecriv. Belges, II, 1858

[modifier] Sources

  • (en) Cet article est partiellement ou en totalité issu d’une traduction de l’article de Wikipédia en anglais intitulé « Jan Ferguut ».

[modifier] Liens externes