Licinius
Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.
Cet article est une ébauche concernant la Rome antique.
Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant. (Comment ?).
|
Licinius (Flavius Galerius Valerius Licinianus Licinius) (v. 250 - 325) fut empereur romain du 11 novembre 308 à septembre 324.
Il est d'origine Dace, né en Mésie supérieure.
Il résida à Nicomédie et régna sur la partie orientale de l'Empire romain. En 313, il publia en commun avec Constantin Ier l'édit de tolérance religieuse, appelé habituellement édit de Milan.
En 324 Constantin, profitant de son age avancé et de rumeurs de corruption, déclare la guerre à Licinius. Celui-ci est battu à la bataille navale d'Andrinople (3 juillet 324). Interné à Thessalonique, il est assassiné peu après.
[modifier] Noms successifs
- 308, reçoit le titre d'Auguste : Imperator Caesar Caius Valerius Licinianus Licinius Pius Felix Invictus Augustus (ou Dominus Noster Valerius Licinianus Licinius Augustus)
- 324, titulature à sa mort : Imperator Caesar Caius Valerius Licinianus Licinius Pius Felix Invictus Augustus (ou Dominus Noster Valerius Licinianus Licinius Augustus, Tribuniciae Potestati XVII, Consul VI
[modifier] Voir aussi
Les empereurs romains | ||
Seconde Tétrachie Augustes : Constance Chlore & Galère (305 - 306) |
Constantin Ier (306 - 337) & Licinius (308 - 324) (Tétrarchie) | Constantin II (337 - 340) & Constant Ier (337 - 350) & Constance II (337 - 361) |