Herman Teirlinck

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.

Herman Teirlinck.
Herman Teirlinck.

Herman Louis Cesar Teirlinck, né à Molenbeek-Saint-Jean le 4 février 1879 et mort à Beersel le 4 février 1967, est un écrivain belge néerlandophone. Il fut professeur de littérature et directeur de l'Institut supérieur des arts décoratifs.

Herman Teirlinck fut également précepteur du futur roi Léopold III.

[modifier] Bibliographie

  • Verzen (1900)
  • Landelijke historiën (1901, roman)
  • De wonderbare wereld (1902, roman)
  • Het stille gesternte (1903, roman)
  • 't Bedrijf van den kwade (1904, roman)
  • De doolage (1905, roman)
  • Zon, een bundel beschrijvingen (1906, essai)
  • De kroonluchter, kunstgenootschap (1907, roman)
  • Het avontuurlijk leven van Lieven Cordaat (1908)
  • Mijnheer J.B. Serjanszoon, orator didacticus (1908, roman)
  • Het ivoren aapje (1909, roman)
  • Johan Doxa, Vier herinneringen aan een Brabantschen Gothieker (1917, roman)
  • De Nieuwe Uilenspiegel of de jongste incarnatie van den scharlaken Thijl (1920, d'après le conte populaire)
  • De vertraagde film (1922, théâtre)
  • Ik dien (1924, théâtre)
  • De man zonder lijf (1925, théâtre)
  • De wonderlijke mei (1925 théâtre)
  • De leemen torens (1928, roman épistolaire avec Karel van de Woestijne)
  • De ekster op de galg (1937, théâtre)
  • Elckerlyc (1937)
  • Ave (1938, théâtre)
  • Maria Speermalie, 1875-1937 (1940, roman)
  • De XXXX brieven aan Rolande (1944)
  • Het gevecht met de engel (1952, roman)
  • Zelfportret of Het galgemaal (1955, roman)
  • Wijding voor een derde geboorte (1956, essai sur la théorie du théâtre)
  • Dramatisch Peripatetikon (1959, traité de théâtre)
  • Œuvres, 8 vol. (1955-1969)
  • Œuvres, 9 vol. (1973)